Dag 33: de Atlantische Oceaan!
5629,63 kilometer
189 uur en 9 minuten op de fiets
gemiddelde snelheid: 29,8 km/h
maximale snelheid: 76,9 km/u
33688 hoogtemeters
963900 pedaalomwentelingen (benadering)
74015 kilocalorieën (klopt waarschijnlijk niets van)
gemiddelde hartslag: 113 bpm
en niet te vergeten: 7 lekke banden
Tussen Costa Mesa aan de Pacific en Amesbury aan de Atlantic. Een prachtreis!
Routine
De routine is meteen wreed verbroken. Geen slapie meer. Fiets meteen gepoetst, gedemonteerd en in de koffer gepakt. Zo naar het slotbanket en dan na een korte nacht naar Boston waar ik nog zo’n 24u doorbreng vooraleer de Atlantische Oceaan daadwerkelijk over te steken.
Dus nu helaas geen tijd om een dagverslag te schrijven. Maar treur niet, trouwe lezers, dat volgt spoedig 😉
Ik wist allang dat je een KANJER was met hoofdletters, je hoefde dat dus niet te bewijzen, ik ben toch blij dat je dat toch nog een keer gedaan hebt. Al was het maar voor je blog. Dagelijks vet-mooie kost.
tom
Te gek, Floris! Well done!
Maar wat nu met onze routine? Elke dag na het opstaan in plaats van de krant de Flog even lezen? Nou, daar komen we ook wel over heen.
Geniet van Boston/Cambridge, het is een heerlijke stad. Kijk uit naar het verslag van de laatste dag.
Snif, snif, nu is het mooie boek (bijna) uit.
En tegelijkertijd:
TOF missie geslaagd!
Zal blij zijn je weer in het echt te zien.
wat een heldhaftige prestatie en discipline. Gefeliciteerd en geniet ervan! tot binnenkort
Diep respect voor deze waanzinnige prestatie !!!
Wow, wat een prestatie. En dat belangeloos. Voor ons. Ongelooflijk!!! Geweldig, een diepe buiging waard! Ook namens de collega’s, nu tijd om na te genieten. Groet, Anne (War Child)
Ik neem aan dat je de passages uit “De Renner” van Tim Krabbé kent waarin hij beschrijft hoe hij de afstanden van zijn rondjes rond Amsterdam berekende in het tijdperk toen er nog geen mooie moderne tellertjes, laat staan GPS-en of SRM’s voor fietsen bestonden? 😉