63 Rockwell ontmoet ‘Ons Genoegen’

HSS Bimetaal van 62/63 graden Rockwell C. Kevlar, kangoeroe leer, 100% polyester, polyamide micro vezel, polysester fleece. Zomaar wat high-tech materialen -ok, vergeet even de kangoeroe- die ik gebruik om me op schaatsen voor te bewegen. Wat ik kan doen omdat moleculen in de grenslaag van ijs en lucht zich als vloeistof gedragen.

Ons Genoegen

Een realiteit die ver weg lijkt van de koektrommel en Anton Pieck taferelen waarin ons land wordt omgetoverd na een aantal nachten stevige vorst. Maar het is een en dezelfde wereld. De wereld van ijsclubs met klinkende namen als ‘De Volharding’, ‘Onderling Genoegen’, ‘Hard Gaat Ie’ en ‘Ons Genoegen’  uit Sint Jansklooster, waar ik voor mijn eerste serieuze schaatstocht neerstreek.

Sint Jansklooster? Kennen we dat niet ergens van? Jazeker, dat is Evert van Benthem-land. Zijn voormalige achtertuin kende ik alleen van met de auto doorheen rijden. En ik was al onder de indruk van prachtige watermassa’s als de Belterwijde en de Beulakerwijde. Dat moest een waar schaatsparadijs zijn, en dat was het!

Geluk

Inschrijven bij de lokale kroeg, schaatsen aantrekken op een walkant, daar je tas achterlaten die er uren later nog ligt, en dan los. Na 100m werkijs wordt het een prachtige zwartglanzende vloer. Tussen rietkragen door. En dan een rondje rond de vlakte van de Belterwijde vergezeld door een laagstaande februarizon.

Met de wind in de rug zeilen over het ijs. Dansend van been naar been, in een niet te stoppen ritme. Momenten van pure gelukzaligheid.

Waterland

Zo ook daags nadien in het ‘eigen’ Waterland ten noorden van Amsterdam. Bekend gebied van talloze fietstochten. En dan ineens over de sloten, dieën (zo heet dat daar) langs Ransdorp, Uitdam, Zuiderwoude, Monnickendam en zo meer. Bukken onder bruggen, klunen over dijken, laaghangende luchten boven het polderland, een doorbrekende zon. Weer pure gelukzaligheid in het Hollandse laagland. Tocht of geen Tocht, schaatsen is genieten.